Geneeskunde Nederland

Uitnodiging:
WIJ NODIGEN U VAN HARTE UIT OM DEZE AVOND !!
De avond wordt georganiseerd door het medisch dispuut van district ZHZ in samen werking met de KNMG
Hoewel het programma al grotendeels uitgewerkt op de rol staat wordt participatie vanuit de zaal verlangd,
OOK kan uw bijdrage vooraf op dit forum belangrijke input voor de avond zijn, ook daartoe graag uw input !!

Programma

18:30 uur Ontvangst met koffie, thee en broodjes

19:00 uur Opening door KNMG-districtsvoorzitter

19:05 uur Het afwegingskader en de KNMG-meldcode kindermishandeling & huiselijk geweld (Ellen Burgering, beleidsadviseur KNMG)

19:25 uur Wanneer ga ik melden? (Marjo Affourtit, kinderarts, sociale pediatrie ErasmusMC)

19:45 uur Gemeld, en dan? De nieuwe werkwijze van Veilig Thuis (Sandra Knijn, vertrouwensarts Veilig Thuis Zuid Holland Zuid)

20:00 uur Pauze

20:15 uur Interactieve discussie aan de hand van casuïstiek/vragen, o.l.v. (Marjo en Sandra)

21:15 uur Afsluiting met borrel


Locatie
De Kapel, Albert Schweitzer ziekenhuis, locatie ZWIJNDRECHT
Langeweg 336
3331 LZ Zwijndrecht

Accreditatie
Accreditatie is toegekend voor 2 punten bij ABAN.

Kosten
Gratis

Eerste wat ik over dit onderwerp zou willen weten is: KOMT HET NU ECHT ZO VAAK VOOR voor als in de voorlichting wel eens gezegd wordt??
Hoe weten we dat? Er is vast een forse onderrapportage van huiselijk geweld, maar hoe komen we dan aan betrouwbare getallen?

Hoe groot is de onderrapportage?
Hoeveel signalen zijn er doorgaans nodig voordat een misstand gemeld wordt?

Huiselijk geweld wat is dat ook al weer? Even "geweld" gegoogeld en zie; Geweld is een algemene term om acties te beschrijven die verwonding of schade bij mensen, dieren, of voorwerpen veroorzaken of bedoeld zijn om die te veroorzaken. Geweld wordt vaak geassocieerd met agressie. Er zijn hoofdzakelijk twee soorten geweld: willekeurig geweld, dat kleinschalige, willekeurige handelingen zijn, en gecoördineerd geweld, da... en dat is gevonden op http://nl.wikipedia.org/wiki/Geweld
Dat is toch niet zo duidelijk want wat zijn acties die schade veroorzaken? Gaan we het heben over lichamelijke schade? Of valt emotionele schade door psychische agressie er ook onder?
Goed om het onderwerp aan het begin van de avond goed te omschrijven.

Bas van Ouwerkerk:

Bij vermoeden door een arts van mishandeling van een patiënt is het, lijkt me erg moeilijk om dit probleem aan te kaarten bij de patiënt en vertrouwensarts. Hoe gaat een behandelaar hiermee om? Schaadt het inzetten van de meldingsprocedure de vertrouwensband met de patiënt of de ouders/familie? Leidt een schuldgevoel van de omgeving van de patiënt ertoe, dat men niet meer ter controle wil komen? Wie heeft daar ervaring mee?

Ik ben aandachtsfunctionaris huiselijk geweld op de huisartsen post Drechtsteden.
Op de huisartsenpost is een signalering-tool op elk werkstation (computer). De computer vraag aan het einde van elk consult met minderjarigen of er bijzonderheden waren. Bijzonderheden zoals een niet goed overeenkomen van een letsel met een anamnese. Als een huisarts tijdens zijn/haar dienst melding maakt iets vreemds/verdachts dan bellen wij de huisarts van die patiënt op. Dan overleggen we over de casus op de huisartsenpost en doorgaans pakt de eigen huisarts het dan op door de patiënt ook op zijn/haar spreekuur uit te nodigen. Ook was het goede gewoonte om niet veel later nog eens te bellen met de eigen huisarts om te horen wat er van gekomen is. Bleek er sprake van een onwenselijke situatie dan was ons bellen een extra steun in de rug voor de huisarts om een melding bij veilig thuis te doen.

Met de nieuwe meldcode ontstaan een aantal moeilijkheden:
De meldcode verlangt dat wij melding doen, en dat wij de patiënt daarover informeren. En met de invoering van de AVG lijken er ook bezwaren te bestaan om met de eigen huisarts te overleggen en vice versa.
Eerste probleem is dat direct melden in een druk spreekuur door een voor de patiënt onbekende huisarts voor spanningen zorgt. Het is al gauw kort door de bocht en bij de patiënt roept emoties en weerstand op. Bedenk hierbij dat ons signalering-tool tal van vage aanwijzingen bevat, er knippert zeg maar al gauw een lampje.
Daarbij betekent dat dus ook een drempelverhoging op voor patiënten met een sociale achterstand. Die zullen denken valt je kind van zijn fiets, krijg je daar ook nog eens een veilig thuis melding voor achter je naam.
Een ander punt: de dienstdoende huisarts meldt niet direct maar de meldcode zegt dat melden moet. Dan moet dus 1 functionaris van de huisartsen post 120 meldingen gaan toelichten aan de betrokkenen (30 kinderen en 90 zorgmeldingen chronisch zieken). Dat geeft een heleboel agressie naar die functionaris.
En dan de AVG deze lijkt het gebruikelijke collegiale overleg in de weg te staan. Als individuele huisarts kun je best een keertje de AVG in de wind slaan en denken nood breekt wet. Maar als huisartsenpost kunnen we dat allicht niet. Hier ligt dus een knelpunt.

Hoe we het dan doen: we hanteren een gedeelte van de oude manier van doen. Wij attenderen de eigen huisarts op de signalering. En daarna sluiten wij dat dossier.

Mij is opgevallen dat het niet zo duidelijk is wat veilig thuis eigenlijk zelf gaat doen na een melding... Vaak kost het veel tijd, dat melden, en moeten wij nog weer extra werk verzetten.. bijvoorbeeld verwijzing naar het WijkTeam. Maar die wijkteams werken op vrijwillige basis, "de cliënt moet zelf hier komen met een hulpvraag".
Vader woont in de ene wijk, moeder woont in een andere.. Ze vallen niet onder hetzelfde wijkteam...
Het is kortom helemaal niet zo makkelijk om te zien wie er wat doet en of zorg wordt verleend.
En dan nog iets: die WijkTeams sturen geen brieven !
Te vaak gezien: maand later na melding, persoon nooit in zorg gekomen, of 1x gezien daarna niet meer verschenen... Je mag het als huisarts kennelijk allemaal zelf gaan nalopen want je krijgt het niet ongevraagd te horen.

Ik zou willen pleiten voor een onvoorwaardelijke informatie verstrekking retour door de WijkTeams en de VeiligThuis aan de huisarts, anders is het voor ons niet te overzien.

Toevallig vandaag voor de eerste keer als (basis)arts een veilig thuis melding gemaakt. Tot dusver verloopt alles op een prettig manier, maar wat een tijd en energie kost dit! 2x 30 minuten gesproken met patiënt, half uur gebeld met begeleider vanuit jeugdgezondheidszorg, eenmaal een uur gesproken met ptn en begeleider, tweemaal zo'n 20 minuten gebeld met adviseur veilig thuis en uiteindelijk vandaag circa 1 uur besteed aan het invullen van het formulier.
Mij is opgevallen dat met name het formulier erg uitgebreid is. Nadat alles is uitgevraagd wat je kan vertellen wordt er gevraagd naar sociaal, psychisch en lichamelijk functioneren van zowel "het slachtoffer" als "de pleger". Op deze vragen voelde ik mij tekort schieten en zou ik zeker (nog) meer tijd moeten besteden aan patiëntencontact voordat ik goed antwoord kan geven op alle vragen.

Ook ben ik nu benieuwd waar de "regie" ligt. Naast huisarts/basisarts is het sociaal wijkteam, jeugdgezondheidszorg en nu dus ook veilig thuis betrokken bij dit gezin. Wie houdt het overzicht? Waar komt alle verslag voering samen? Hoe verloopt de verdere communicatie?